บทที่ 171 ด่านเหอซี (๔)

“แต่ทรงขบคิดหมกมุ่นอยู่แบบนี้ จะทรงทุกข์เสียเองนะเพคะ” เสี่ยวลู่เอ่ยด้วยความเป็นห่วง ตนเองไม่เคยเห็นเกาอี้เหรินมีความสุขเลยสักครั้งนับตั้งแต่ย้ายเข้ามาประทับในวังหลวง

“เจ้าเป็นคนของใครกันแน่!” เกาอี้เหรินถามด้วยน้ำเสียงเข้ม นาง

มองบ่าวรับใช้คนสนิทผ่านกระจกทองเหลือง

“เสี่ยวลู่มีแต่ความภักดี...”

“ถ้าเ...